بدون عنوان

دیروز عصری رفتیم استخر

خدارو شکر پیشرفت محیا خوبه حالا دیگه با چهارمین جلسه میتونه رو آب به پشت بخوابه و پابزنه و شنای دوچرخه

از استخر هم که برگشتیم رفته بود نشسته بود تو ماشین خانم رهبر و میگفت میخوام برم خونه روژین و با هم خواهر باشیم با کلی دردسر و خواهش تمنا از ماشین اونا پیاده شد و اومد نشست تو ماشین خودمون

توی راه هم  داد و بیداد که باید بریم پارک سعادت آباد  و ماکه از خستگی داشتیم میمردیم

من که اصلا جواب محیا رو هم نمیدادم ولی باباش میگفت محیا تو چرا اینقدر بما زور میگی

مگه نمیبینی ما خسته ایم

هر طور بود نرفتیم پارک  و توی خونه عصری با باباش رفت بیرون دوچرخه سواری و ساعت 9:30 اومدند خونه

و محیا از شدت خواب چشماش قرمز شده بود بعد از غذا  و مسواک رفت تو تختش دراز کشید و صداش هم در نمیومد .

 باباش گفت خوابید از این سکوت و آرامش لذت ببر

که یه دفعه دیدیم گفت من نخوابیدم و بلند شد اومد و من خوابم برد ولی محیا نفهمیدم کی خوابید

از وقتی محیا قدم مبارکش رو تو خونه ما گذاشته سکوت و آرامش از زندگی ما رخت بر بسته.

خدا را شکر