اگر تو نبودی

ظهر با دو سه تا از همکارا رفتیم کنسرت

خیلی زیبا و دلچسب بود لذت بردیم

جای محیا و باباش خالی بود وکلی احساسات من گل کرد

واین نوشته رو تقدیم می کنم به محیا و بابا محمود

اگر تو نبودی

کدام واژه مرا تا عروج ماه می برد؟

 نگاه منتظرم راه بر نگاه که می بست؟

اگر تو نبودی دلم هوای که می کرد؟

 اگر تو نبودی فضای خاطره ام عطر یاد که را داشت؟

 اگر تو نبودی به شوق که آغاز می توانستم؟

به کوی که پرواز می توانستم؟

کدام شرم نجیبانه آتشم می زد؟

 کدام بغض غریبانه گریه سر می داد؟

تو را به جان سپیده

تورا به سوره مریم ...

تورا به لحظه دیدار ...

بمان

 بمان بهانه بودن

 بمان دلیل سرودن

 بمان امید شکفتن

که گر تو بمانی

 دوباره خواهم خواند برای باور فردا...